27 Mart Dünya Tiyatro Günü’ nün de tiyatronun insan benliğindeki yansıması. Tiyatro seyrederken psikolojik olarak neler hissederiz öğrenelim!
tüm tiyatro emekçileri ve tiyatro severler için kutlu olsun!
Seyirci Gözü ”odaksız”
Seyirciler yani bizler oturdukları zaman kırmızı koltuklara, öncelikle kendilerini ben tiyatro seyretmeye geldim diye hissetmezler; bir aktivitede olduklarını düşünürler.
Aslında yetişkin insan odağı 17 dk ile 21 dk arasındadır . Ve seyirciler genel olarak önce sahneyi incelemeye sonra oyuncuların kıyafetlerini ve fiziksel özelliklerini incelemeye başlar.
Şayet olaylar komikse anlayan kişinin ilk kahkahasıyla sürü psikolojisi şeklinde gülmeye başlanır.
Sonrasında “ben oyuncu olsaydım şöyle olurdu, ben oyuncu olacak insanım, ben tam bir oyuncuyum diye bilinç altı ile bir takım diyalog kurmaya başlarlar. Bu sürecin ardından hem kendini hem de oyuncuyu eleştirir ve çoğunlukla da oyun bitiminde pek bir şey hatırlamazlar.
Örneğin;
“Ee, burada nasıldı?” diye soru geldiğinde ise geçiştirir. “Valla çok daraldım içeride” diyerek dışarı çıkmaya çalışır.
”odaklı ”
Salona ilk geldiği andan itibaren çok isteklidir. Sahne ışıkları oyuncular her şey ona süper gelir. Alkışlara, gülmelere o yön verir.
Genel itibariyle de bu insanlar iyimser ve iletişimi güçlü insanlardır. Sanata değer veren sosyal zekası gelişmiş ve öneminin farkında olan kimselerdir. Dolayısıyla saygıya ve sevgiye önem verirler.
Emeğin farkında olup değer verdikleri için oyunun en başından sonuna kadar sıkılsalar dahi bin bir arzu ile seyrederler. Oyuncuları takip eder , sosyal medyalardan onları destekler. Kısacası ciddi bir sanat severdir.
Bizden tavsiye böyle insanlarla arkadaş, dost olun. İyileştirir ve geliştirir.
Tiyatro’nun tarihinin derinliklerine inebilirdim tabii ki ama klasik bir yazı olsun istemedim. Büyük ustaların sözünü dinlemeli diyerek 27 Mart Dünya Tiyatro Günü’müzü kutluyoruz.
Evet, büyük ustalardan İngiliz şair, oyun yazarı ve oyuncu Shakespeare’den bir alıntıyla bir sonraki yazımda görüşürüz!
“Artık iyi olanların değil ,iyi oynayanların dünyası burası.” William Shakespeare
Bugüne özel paylaşmak istediğim ve ekipkuletiyatro olarak minik seyircileriyle buluşan bir oyunumuz var!
Mavi’nin Hikayeleri ||
Tiyatro sevgisiyle çıktığım yolda Mavi’nin Hikayeleri Serisini ilk olarak 2019’da yazmaya başladım. Döneme göre ilham alıp oluşturduğum oyun içeriği diyebiliriz aslında… Burada da anaokulundaki minik dostlarımıza salgın günlerinde neler yapmamız ve yapmamamız gerektiğini aşıladık.
Malum ağaç yaş iken eğilir! Kanalımıza abone olup bizi desteklemenizi dilerim .
İyi Seyirler !
KAFA SESLERİ 